Nederlanders accepteren de inzet van sensoren voor veiligheid en leefbaarheid, maar stellen daar voorwaarden aan. Ze laten het afhangen van de mate van veiligheid en van het type leefomgeving. Dit rapport, geschreven op verzoek van de politie, presenteert daarom acht spelregels voor de inzet van sensoren voor veiligheid en leefbaarheid.
Veelal wordt de discussie over de toepassing van sensortechnologie geframed in termen van veiligheid versus privacy. Burgers doen dit binnen de focusgroepsgesprekken ook. Tegelijkertijd maakt onze studie duidelijk dat burgers bij sensortoepassing een breder pallet aan achterliggende idealen waardevol vindt. De burger verwacht dat de politie, in overleg met de samenleving, een goede balans vindt tussen deze verschillende waarden. Naast veiligheid en privacy gaat het daarbij om waarden zoals democratische rechten, efficiënte en effectieve bedrijfsvoering, innovatievermogen, transparantie, leefbaarheid, autonomie of persoonlijke vrijheid en menselijke contact.
In de praktijk kunnen bovengenoemde publieke waarden op gespannen voet met elkaar komen te staan. Bij het toepassen van sensoren en sensordata wordt van de politie verwacht dat ze zich bewust is van het belang van ieder van de hierboven genoemde publieke waarden en dat ze in de politiepraktijk een goede balans probeert te vinden tussen die diverse publieke waarden. Dat roept de vraag op hoe te handelen op basis van de genoemde set van waarden bij het toepassen van sensoren in verschillende concrete situaties?
Rapport: Burgers en sensoren
Dit artikel is ook te vinden in het dossier Internet of Things
bron: Rathenau Instituut
