De bescherming van persoonsgegevens is niet in alle landen hetzelfde geregeld. Persoonsgegevens doorgeven vanuit Nederland naar het buitenland mag daarom alleen als een land voldoende bescherming biedt. Voor doorgifte van gegevens naar een land binnen de Europese Unie (EU) gelden andere regels dan voor doorgifte naar een land buiten de EU.
Doorgifte binnen de EU
Binnen de EU is het niveau van gegevensbescherming gelijk. Dat komt omdat alle EU lidstaten zich moeten houden aan de Algemene verordening gegevensbescherming (AVG). De EU is daarom één rechtsgebied bij de bescherming van persoonsgegevens.
Geeft een organisatie gegevens door van Nederland naar een ander EU-land? Dan hoeft die organisatie alleen te voldoen aan de algemene eisen uit de AVG.
Doorgifte buiten de EU
Voor doorgifte van persoonsgegevens vanuit Nederland naar landen buiten de EU, zogeheten derde landen, gelden aparte regels.
Derde landen zijn alle landen buiten de EU, met uitzondering van de landen in de Europese Economische Ruimte (EER). Dit zijn Noorwegen, Liechtenstein en IJsland. Deze drie landen kennen een gelijkwaardig niveau van bescherming van persoonsgegevens.
Geeft een organisatie gegevens door vanuit Nederland naar Noorwegen, Liechtenstein en IJsland? Dan hoeft die organisatie alleen te voldoen aan de algemene eisen uit de AVG.
Hoofdregel doorgifte buiten de EU
De hoofdregel is dat een organisatie persoonsgegevens alleen mag doorgeven naar derde landen met een passend beschermingsniveau.
Als er geen sprake is van een derde land met een passend beschermingsniveau, is doorgifte slechts toegestaan op grond van een van de wettelijke bepalingen uit de AVG (hoofdstuk V).
Klik hier om de 'Instructies doorgifte gegevens naar het VK bij no-dealbrexit' in pdf-formaat te bekijken
Klik hier om de 'Instructies bcrs bij no-dealbrexit' in pdf-formaat te bekijken
